Unutmam Kolay Olsun

Onu;

Yıllardır içimden atmaya çalışıp,

Daha da bağlandığım biri gibi karşıladım. 

Yabancı değildi.

Sanki hep vardı.

Ansızın çalan telefonumun yükselen sesiyle,

Yükselmişti umutlarım da...

Üstelik gerçekti!

Hayallerimdekiler gibi; hayal ürünüm değil...

Bakışı,

Gülüşü,

Gerçek!

Peki ya sonra?

Ansızın gelişine alışamadan;

Geldiği gibi gidişiyle kaldım!

Yalnızım yine;

Her zamanki gibi...

Yanılsamalardan nefret ediyorum!

Tanıdım derken;

Uğradığım bu hayal kırıklıkları yok mu?

Ne berbat bir durum...

Ama önemli değil...

Ben yine toparlarım bu hurdayı...

Yine yoluna girer her şey;

Ansızın yıkılana kadar yeniden...

Bir mesajım var sadece;

Gitmesin demiyorum; gitsin...

Daha uzağa gitsin...

Çok fazla gitsin benden...

Gitsin ki;

Dönüşü zor

Unutmam kolay olsun onu...